Wielu z moich znajomych uważa, że po narodzinach dzieci nastał czas na siedzenie w domu, a wszelkie podróże należy odłożyć, aż dzieci będą starsze, bardziej samodzielne, albo w wieku, w którym więcej zapamiętają z podróży. Że to bez sensu jechać z dzieckiem, które i tak niczego nie będzie pamiętać, a tylko się zmęczy i nie będzie chciało ani jeść, ani spać w obcym miejscu.
Od dłuższego czasu planowaliśmy wyjechać z dziećmi pod namiot. Ponieważ do tej pory byliśmy wyposażeni jedynie w kilka festiwalowych akcesoriów na wypady we dwoje, potrzebowaliśmy zakupić te rodzinne: duży namiot, karimaty i śpiwory dla dzieciaków oraz kilka kempingowych przyborów kuchennych. Z pomocą pospieszył nam Decathlon ze swoimi propozycjami – względnie tanio i bardzo wygodnie.
My co prawda nie byliśmy tam długo, bo kilka dni, jednak szczerze polecamy Gdynię. Zadbana plaża miejska położona w uroczym zakątku przy parku, gustowna infrastruktura wokół. W samym mieście jest co robić nawet jak pada.
Osobny wpis poświęcamy Centrum Nauki EXPERYMENT, w którym spędziliśmy pół dnia.
Zaplanowaliście podróż na długi weekend? Zabierzcie ze sobą audiobooki Petera Wohllebena: „Sekretne życie drzew” i „Duchowe życie zwierząt”!
Niezbyt często zdarza się nam spędzać więcej niż 2 godziny w samochodzie, dlatego na każdą taką dłuższą podróż staramy się być przygotowani. Kiedy zjeździliśmy Islandię, przesłuchaliśmy oba tomy znakomitej powieści Vriginie Despentes „Vernon Subutex” (trzeci tom jeszcze nie został w Polsce wydany). Nie jest to jednak powieść, której można by swobodnie słuchać mając dzieci na pokładzie.
Sezon wakacyjny tuż tuż. Postanowiliśmy więc sprawdzić jakie atrakcje oferuje nam miasto i… trafiliśmy na Krakowski Tramwaj Wodny! Inicjatywna od 2009 roku cieszy się dużą popularnością. Tegoroczny sezon rozpoczął się już początkiem maja i potrwa aż do września.
Dzisiaj wybraliśmy się na szlak. Wyruszyliśmy spod cerkwi w Czarnej pod wezwaniem św. Dymitra, dołączyliśmy do niebieskiego szlaku idącego w stronę wzniesienia Sucha Homola (708 m) i dalej Flaszy. Mniej więcej w 2/3 drogi z Homoli na Flaszę, skręciliśmy w lewo „na czuja” i zeszliśmy z powrotem do Czarnej. Całość z niespełna 6-letnim, ciekawskim dzieckiem zajęła nam ok. 4 godzin. Nie dość, że idąc mieliśmy widok na Jezioro Klimkowskie, to jeszcze udało nam się przywitać z salamandrą!
Nie szalejemy w obcych krajach, postanowiliśmy zrobić sobie tydzień urlopu i porządnie wypocząć u babci. Ponieważ mieszka ona w Beskidzie Niskim, szwendamy się po łąkach i lasach. Oprócz całej gamy połyskujących żuków, widzieliśmy także stado saren!
Podrzuciliśmy dzieci na kilka dni do dziadków, żeby pojeździć trochę po Islandii. Celowo wybraliśmy wycieczkę poza sezonem. Nie przeszkadza nam chłód, a nie lubimy stać w kolejkach do atrakcji. Krajobrazy były niesamowite!
